世界语歌曲 Jam ne plu estas mok' {已不再是嘲笑} (附歌词)

世界语歌曲 Jam ne plu estas mok' {已不再是嘲笑} (附歌词)

2025-02-17    04'40''

主播: E-isto Jiĉino

102 0

介绍:
世界语歌曲 Jam ne plu estas mok' {已不再是嘲笑} (附歌词) » el la kompaktdisko “ Samideano ” de Eterne Rima « Jam ne plu estas mok' » Muziko Igor WASILEWSKI (Eterne Rima) Esperanta teksto Igor WASILEWSKI (Eterne Rima) Esperanta plenumo Igor WASILEWSKI (Eterne Rima) Tipo nova teksto Vinilkosmo © 2010 ISRC: FR-3T0-10-00025 Teksto kaj muziko : Igor Wasilewski Teksto: ni estas frenezuloj, vi estas la saĝul’ aŭskultu min kacul’ Refreno: ▎jam ne plu estas mok’ ▎jam ne plu estas ŝerc’ ▎sole esporimoj kun la frekvenc’ ▎de pli ol unu gigaherc’ ▎akra kiel piko vespa – la potenco Espa ▎Eterne Rima kaj io ekstra miajn vortojn mi direktigas al tiuj kiuj ne kredis ke Espo povas havi repon vi oscedis nur antaŭ mi staris mur’ tamen mi ĝin supersalti scipovis halti ne povis, eĉ ne volis ĉar mi jam fluas nun kun ĉi tiu kurento blovas tiom forta vento, ne helpos lamento mi venas kun la ond’ de supera hiphop’ senkompata hiphop’ (verkoj de Ezop’) predikas kiel pop’ kaj mi staras sur la top’ de la ŝip’, per kiu mi albordas vian pugon mordas sentu la doloron, vidu; estas nova realeco komika lingvo, tamen kun beleco ĉu atakema? eble jes, sed mi kraĉas sen ĉes’ sur tian opinion, putinidoj scias nenion hegemonion de la stil’ mi altrudas spite al via mir’ finfine venas la vir’ ! Refreno (dufoje) turniĝas kvin pintoj de la stel’ kiel dentorado la motor’ de la movado, El Dorado nia El Dorado, aŭskultu min kacul’ ni estas frenezuloj, vi estas la saĝul’ ĵurnalistoj venis, demandis kun kamerao iom vagis notis, la aferon ne imagis simple ne komprenis – jen mia opini’ kompreneble, en nekomprenebla situaci’ homo staras kaj prelegas iuj sidas, kelkaj dormas tiamaniere ni la etoson formas apenaŭ kelkaj komprenas, aliaj nur ŝajnigas kantante La Esperon salonon vigligas sed mi diras: lasu tion, venu tuj, aŭdu: jen tiel Espo funkcias, en rimoj kara mia mi demonstras la veran scipovon sur la ŝaktabul’ faras ĉiam ĝustan movon Refreno (dufoje) estis iam pioniroj, unuaj muzikistoj jam antaŭ multaj jaroj, verdaj artistoj sed mankis unu afer’ ĉu vi scias kio? bongusta rep’ kun bongusta melodio ĉu ŝok’? Jes, ŝok’! Aŭskultu – Espon mi utiligas normala afer’ – mi tiel vivas, dubon neniigas akceptu tion, ĉu vi kredas, ĉu ne rigardu: mi staras fiere ĉi tie jam pasis la temp’ kiam mi portis verdan stelon kantis La Tagiĝon, kantis La Esperon nun mi iras propran vojon ĉar ĉi tie kuŝas senc’ alia frekvenc’, la vera potenc’ vi volas aŭdi Esperanton? ŝanĝu ĉambron! jen la magi’ jen vera Esperanto Eterne rima Repmajstro montara freŝa akvo akceptu la defion, ek, ek, al barakto! vi konas la ceteron vi diras ĉiam tiom malrapide “saluton” mi perdas paciencon, jam finu la balbuton kial vi klarigas, ke vi estas nur komencanto tiel ne rajtas esti, tio ne estas Esperanto rigardu majstron de esporimoj – kvazaŭ Harry Houdini liberan stilon mi daŭrigas ne eblas tion fini malgraŭ la mokul’ malgraŭ la kacul’ ridu, jes ridu, manĝu merdon ci stultul’ esporimoj estas pugno kiu pistas nekredemulojn movu pugon, defiu mokantajn forfikulojn sed ne diru “saluton” montru nur la repmajstron mi prelegas nun, mi prezentas Esperanton mi portas flagon, sed ne tiun kun la stelo sur ĝi ‘stas mikrofon’ – simbol’ de ribelo kontraŭ malfortuloj kiuj nur kantas La Esperon kontraŭ eternaj komencantoj vi konas la ceteron ●