Billkin – กีดกัน (Skyline) 阻拦

ใครเล่าเลยจะรู้ว่าความรัก 是谁说的懂得爱情 แม้แรกเจอต่างคนไม่รู้จัก 即使是初见 彼此素不相识 แต่ปักใจเพียงครั้งเดียว ติดในใจชั่วกาล 但仅深信这一回 便永远缠绕心间 ยามที่เราทั้งสองได้พานพบ 当我们相遇之时 ลบเรื่องราวอดีตที่ร้าวราน 忘记了世间过去的纷扰 เธอคือความรักแท้ ที่ฉันหามาเนิ่นนาน 你就是我追寻已久的真爱 แต่ความรักดูเหมือนเลือนรางปลายทางไม่เป็นดังใจ 但爱情好似到达不了的远方 触不可及 ถ้าจะให้เราพบกันไยต้องกีดกั้นเราให้ไกล 若要让我们相遇 为何要阻拦我们靠近 กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป 即使天违人愿 相隔万里 我也愿前行 กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว 即使山高水远 遥望无边 我亦不动摇 กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ 即使时间阻拦 我也愿等待 แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม 可命运捉弄 我就得认输是吗 ใช่ไหม... 是吗... ในตอนจบสุดท้ายนิยายรัก 在爱情小说的结局 มักให้คนห่างไกลได้ย้อนกลับ 常让相隔遥远的人重聚 กลับมาเพื่อพบเจอ บอกรักเธออีกครั้ง 回来只为相见 再说一次爱你 แต่ความจริงของฉันรักเราคงเป็นไปดังนั้นไม่ได้ 而我的世界里 我们的爱也许无法像小说那样 พยายามแค่ไหนไม่มีทางใดที่เราจะใกล้กัน 再怎么努力 我们也无法靠近彼此 กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป 即使天违人愿 相隔万里 我也愿前行 กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว 即使山高水远 遥望无边 我亦不动摇 กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ 即使时间阻拦 我也愿等待 แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม 可命运捉弄 我就得认输是吗 ใช่ไหม... 是吗... กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป 即使天违人愿 相隔万里 我也愿前行 กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว 即使山高水远 遥望无边 我亦不动摇 กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ 即使时间阻拦 我也愿等待 แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม 可命运捉弄 我就得认输是吗 ใช่ไหม... 是吗... （OHM） （กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป） （即使天违人愿 相隔万里 我也愿前行） （กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว） （即使山高水远 遥望无边 我亦不动摇） กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ 即使时间阻拦 我也愿等待 แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ 可命运捉弄 我就得认输 ใช่ไหม 是吗 ใช่ไหม 是吗 ใช่ไหม... 是吗...